Ons sociaal woningbouwproject te Beerse voor Bouwmaatschappij De Noorderkempen werd opgenomen in de publicatie Toolbox Dorpse Architectuur (Public Space & AR-TUR, 2021, red. Ward Verbakel, Edith Wouters, Evelien Pieters, Bart Biermans en Joeri De Bruyn), die een reeks voorbeeldige dorpse verdichtingsprojecten bundelt. Het project wordt er geprezen om zijn zorgvuldige inpassing binnen het dorpsweefsel. De architectuur flirt met de rooilijn: gevels schuiven subtiel naar voren en terug, waardoor tussenzones ontstaan die de grens tussen publiek en privaat verzachten. Deze kleine verschuivingen creëren ritme, ademruimte en menselijke schaal, en verankeren het ensemble in de dagelijkse beleving van het dorp.

In de podcastreeks The Joy of Architecture spreekt Tine Vliegen met Chris Eeraerts, medeoprichter en bestuurder van Areal Architecten, over de verwevenheid van leven en werk. Het bureau, bekend om zijn maatschappelijk relevante projecten – scholen, woonzorgcentra en sociale woningen – benadert architectuur als een vorm van publieke verantwoordelijkheid. In elk ontwerp wordt gezocht naar de impact op de publieke ruimte en de duurzame levensloop van gebouwen. Duurzaamheid betekent hier meer dan techniek: het is de capaciteit tot aanpassing en vernieuwing. Voor Areal is architectuur geen eindpunt, maar een open proces van zorg, context en continuïteit.

Basisschool en buurtsporthal Het Laerhof in Merksem werd opgenomen in het Architectuurboek Vlaanderen N°14, als exemplarisch voorbeeld van kwaliteitsvolle scholenbouw. In het essay “Rust, ruimte en regelmaat: vier recente Vlaamse scholen gezien door Nederlandse ogen” reflecteren Wilma Kempinga en Tjeerd Wessel van Stichting Mevrouw Meijer op de manier waarop het project een harmonieus evenwicht bereikt tussen structuur en vrijheid, collectiviteit en intimiteit. De school, ontworpen als een open leerlandschap verweven met de buurt, toont hoe architecturale precisie en pedagogische visie elkaar versterken. Een plek waar architectuur rust schept, ruimte organiseert en regelmaat vormgeeft aan een toekomstgericht leren.

Ons project voor basisschool BLIK werd gepubliceerd op AFASIA archzine. BLIK behoort tot de eerste scholen in Vlaanderen met een innovatief, leeftijdsoverschrijdend pedagogisch concept. Binnen dit vernieuwend onderwijsmodel konden we een ruimtelijk kader ontwerpen dat fungeert als katalysator voor experiment en ontmoeting. De architectuur ondersteunt niet enkel het leren, maar verbeeldt de pedagogiek zelf: open, flexibel en verbonden. Het project is het resultaat van een voortschrijdende kruisbestuiving tussen architectuur en onderwijs, waarin ruimte en leerproces elkaar voortdurend versterken en de school zich manifesteert als een laboratorium voor toekomstgericht leren.

Freinetschool De kRing wordt in A+272 belicht in een sterk redactioneel artikel. De school heeft inmiddels haar plaats veroverd binnen de ringcultuur van de Antwerpse binnensingel en vormt een open, verankerde aanwezigheid in de stedelijke context. In het artikel wordt niet alleen het gebouw zelf besproken, maar ook de landschappelijke inrichting van de groene speelplaats op het aanpalende perceel, die de pedagogische visie van de school ruimtelijk verderzet. Het project – een subtiele samensmelting van leren, spelen en stedelijkheid – prijkt in volle glorie op de centrefold van het nummer, als toonbeeld van architecturale helderheid en generositeit.

Voor de tentoonstelling ‘FOUTLOOS’ in het Oud Gerechtsgebouw in Hasselt, met scenografie door de ARCHITECTENHUISKAMER, presenteert Areal Architecten een reflectie op de fragiele grens tussen perfectie en imperfectie in architectuur. Twee zorgvuldig gekozen werffoto’s onthullen het spanningsveld tussen controle en contingentie, tussen het ontwerp als intentie en de realiteit van de bouw. In deze dialoog toont Areal hoe architecturale precisie en materiële weerbarstigheid elkaar niet uitsluiten maar versterken. ‘FOUTLOOS’ maakt zichtbaar dat de schoonheid van architectuur niet schuilt in foutloosheid, maar in het vermogen om tekort en toeval te sublimeren tot ruimtelijke poëzie.

De Weekend Knack van 5 oktober 2019 belichtte de tentoonstelling “Back to School” in het VAi, deSingel Antwerpen, te bezoeken vanaf 24 oktober 2019. De expo onderzoekt of de Vlaamse scholen klaar zijn voor de toekomst en toont een selectie van vernieuwende schoolgebouwen, waaronder Basisschool Laerhof van Areal Architecten. De tentoonstelling illustreert hoe typologische vernieuwing en architecturale precisie bijdragen aan de integratie van de school binnen het stedelijk of dorps weefsel. Zo verschijnt onderwijs als ruimtelijke en sociale katalysator, waarbij de school evolueert van infrastructuur naar een open, collectieve omgeving voor leren en samenleven.

In Dimension nr. 52 verschijnt een reportage over Areal Architecten, die hun expertise in hedendaagse leeromgevingen belicht. Twee projecten — Basisschool Deuzeldpark in Schoten en Freinetschool De kRing in Berchem — worden naast elkaar geplaatst als variaties op eenzelfde thematiek: onderwijs als ruimtelijke ervaring. Ondanks hun uiteenlopende contexten delen beide scholen een aandacht voor licht, tactiliteit en collectieve ruimte. De publicatie toont hoe Areal, met architecturale precisie en empathie, scholen ontwerpt die even functioneel als poëtisch zijn. Op de cover prijkt de polyvalente serrestructuur van Deuzeldpark, een lichte en genereuze ruimte die leren en natuur verenigt.

De Royal Danish Academy of Fine Arts, School of Architecture portretteert dertien toonaangevende Belgische bureaus, waaronder Areal Architecten, als deel van een bredere reflectie op de hedendaagse architectuurcultuur. Vier studenten bezochten ons kantoor in het Groen Kwartier te Berchem voor een gesprek met Thomas Cols en Chris Eeraerts, waarin Freinetschool De kRing centraal stond. Hun scherpe analyse belichtte hoe pedagogie en ruimte in onze projecten samenvloeien tot een collectieve leeromgeving. Het bezoek getuigde van een open dialoog tussen generaties en contexten, en van de groeiende internationale waardering voor een architectuur die het alledaagse transformeert tot een zachte vorm van stedelijkheid.

Basisschool Boom Park werd uitgebreid gepubliceerd in Plan Magazine 04/2017, tussen dertig toonaangevende Belgische realisaties die de hedendaagse schoolarchitectuur belichten. Opgeleverd in 2015 als een van de eerste DBFM Scholen van Morgen-projecten, vormt het gebouw een evenwichtige dialoog tussen openheid en geborgenheid. In opdracht van het Vlaams Onderwijs kreeg de campus een uitbreiding met kleuterschool, lagere schoolklassen, polyvalente zaal en refter. De architectuur onderscheidt zich door haar rationele opbouw, tactiele materialiteit en harmonie met het omringende parklandschap. Zo wordt Boom Park een leeromgeving met stedelijke generositeit, waar ruimte, licht en collectiviteit de pedagogische ervaring definiëren.

In de rubriek Open Deur van Sabato, de weekendbijlage van De Tijd, wordt woning E-M en haar bewoners Barbara Morisse en Chris Eeraerts uitgebreid geportretteerd. Vanuit een zorgvuldig geënsceneerde scène in de eetruimte ontvouwt zich een intiem beeld van wonen, werken en verzamelen. Hun passie voor vintage, vormgeving en tijdloze materialen weerspiegelt zich in elk detail van de woning, waarin architectuur fungeert als drager van het dagelijkse leven. Het huis ademt rust en verfijning, met een vanzelfsprekende balans tussen functionaliteit en emotie. In het gesprek met Thijs Demeulemeester en de fotografie van Tim Van de Velde wordt wonen hier een vorm van culturele expressie.

Basisschool Boom Park werd geselecteerd voor de internationale tentoonstelling ‘Architecture of Necessity’ in de Virserum Konsthall in Zweden, waar uit honderden inzendingen uit meer dan veertig landen slechts dertig projecten werden weerhouden. Deze prestigieuze tentoonstelling, ondersteund door de Municipality of Hultsfred en de Regional Federation of Kalmar County, verkent architectuur die noodzaak koppelt aan maatschappelijke relevantie. Boom Park illustreert deze visie door zijn rationele opbouw, duurzame materialisatie en sociale generositeit. De school fungeert niet enkel als leeromgeving, maar als publieke ruimte voor ontmoeting, waar architectuur de dagelijkse realiteit optilt tot een betekenisvolle, gedeelde ervaring van collectiviteit.

Zorgcampus Mayerhof werd uitgebreid gepubliceerd in Plan Magazine 02/2015, tussen dertig toonaangevende Belgische projecten die de hedendaagse architectuurproductie weerspiegelen. Opgeleverd in 2013 markeerde het project het begin van onze zorgportfolio. Binnen een bestaand stedelijk bouwblok in Mortsel ontstond een integraal duurzame zorgcampus, waarin een rvt en assistentiewoningen samenvloeien tot een coherent geheel. De architectuur koppelt functionele helderheid aan ruimtelijke generositeit, en verweeft zorg en wonen binnen een open, collectief kader. Vandaag vormt Mayerhof een herkenbaar oriëntatiepunt in de stad – een architectuur van nabijheid en continuïteit, ingebed in het dagelijkse leven van bewoners en buurt.

De woning E-M werd uitgebreid gepubliceerd in de uitgave Townhouse Design van de Zwitserse uitgever Braun Publishing, een internationale referentie in architectuurpublicaties. Het boek bundelt uitmuntende voorbeelden van stedelijk wonen en werken binnen hun specifieke regionale context. Te midden van een selectie van diverse internationale bureaus wordt woning E-M gepresenteerd met een zorgvuldig redactioneel artikel dat haar typologische verfijning, materialiteit en contextuele inbedding belicht. De opname bevestigt de relevantie van bescheiden stedelijke architectuur binnen een wereldwijd discours. Het is bijzonder om dit werk — geworteld in het alledaagse — erkend te zien binnen een internationaal veld van onderzoek en ontwerp.

De split-levelwoning DV in Wilrijk werd opgenomen in de publicatie Our House in the City van de New Yorkse uitgever Gestalten, die internationale voorbeelden van stedelijk wonen samenbrengt. Het project onderscheidt zich door zijn gelaagde planopbouw, tactiele materialiteit en evenwichtige verschijningsvorm binnen een context van typische Vlaamse lintbebouwing. Door subtiele verschuivingen in niveaus en zichtlijnen ontstaat een continu ruimtelijk verloop dat intimiteit en openheid verzoent. De woning getuigt van een doordachte verhouding tussen schaal en beleving, tussen privé en publiek, en toont hoe architecturale precisie het alledaagse kan transformeren tot een poëtisch stedelijk gebaar van hedendaags wonen.